Rayo
Een verhaaltje schrijven over je eigen paard, zijn specifieke probleem en zijn goede eigenschappen. Dat is natuurlijk koren op de molen van iedere paardeneigenaar. Ik moet oppassen niet te verzanden in oeverloos geklets over hoe leuk hij is, hoewel dat gemakkelijk zou kunnen want leuk is nog zwak uitgedrukt!
Rayo was een angsthaas, dat was zijn probleem, zo kwam hij bij mij. Van een twintig veertig bak was nog niet een derde betrouwbaar, de rest zat vol kabouters. In het bos zaten er gek genoeg heel wat minder van deze enge dingen en rechtuit rijden ging ook wat beter. Niet een erg goede lichaamsbouw maar verder wel gezond. Toch heb ik hem vaak en op van alles laten onderzoeken want, zo zegt mijn ervaring, dat schrikken en niet ontspannen kan op iets lichamelijks duiden.
Aan het zadel kon het niet liggen want dat was aangemeten door een erg goede zadelmaker. Bij mij ging er pas een lichtje branden na een langere buitenrit en de training in de bak de dag erna. Buiten is altijd rechtdoor met hier en daar een bocht. Niet te moeilijk dus. Maar wel te lang.
De volgende dag wilde hij helemaal niet meer lopen, stijf, schrikkerig en zuur. Iets deed mij besluiten het eens zonder zadel te proberen en ineens had ik een paard dat begon te briesen tijdens het lopen. Dat had hij nog nooit gedaan. Echt ontspannen nog niet, maar wel een stuk beter dan anders. (vanwege zijn wegspringerij had ik dit nooit eerder geprobeerd, want rijden zonder zadel brengt wel wat extra risico’s met zich mee).
Na overleg met Hans Zuidweg mocht ik gaan test rijden met Hans zijn nieuw ontwikkelde zadel. Het test zadel had hij gemaakt op de nieuwe Space Head […]